Wiem, że zbliża się Dzień Mamy, ale ja napiszę o moim rodzeństwie. Mam starszą siostrę i dwóch braci. Dzieli nas 13, 12 i 11 lat. Przy nich można się czuć równocześnie jak jedynaczka i jak mlodsza siostrzyczka. To osoby do których zawsze mogę się zwrócić, których raz nie lubię, a innym razem bardzo potrzebuję. Zawsze ich kocham mimo wszystko, kocham też ich dzieci. Są czasem bankomatem :). Oni uczą, rozpieszczają, dają szansę. Gdyby nie oni założę się, że byłabym gorszym człowiekiem. Nie raz mam ochotę się przytulić, albo powiedzieć, że ich mocno kocham i czasem ich brakuje, ale oczywiście to trochę krępujące. W moim domu został już tylko brat, z których zresztą rzadko się widzę, a gdy już to często się kłócimy. Chyba najlepszy kontakt mam z siostrą. Dobrze, jest mieć rodzeństwo, to nie są rodzice, chociaż czasem chcą nas wychowywać. To coś pomiędzy rodzicami, a przyjaciółmi. Każdy z nas jest inny, ale potrafimy się zgrać. Pamietajcie o swoim rodzeństwie. Mimo, że są starsi też czasem potrzebują pomocy. :) Doceńcie ich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz